رسم روزگاره:

با خود گفتی اگر این بار ببینمش دست او را می گیرم ، خیلی محکم می گیرم و نمی گذارم که برود . او باید برای همیشه پیشم بماند . دستی را گرفتی اما این دست کیست که خیلی سرده ؟ تو دست در دست تنهایی دادی . اون دست رهات نمی کنه !
رسم روزگاره :
او که میرود ، برای همیشه هم می رود .و آنقدر تنها می شوی که حتی نام روزها را فراموش میکنی و گذشت زمان را احساس نمی کنی ، از صدای تیک تیک ساعت بیزار می شوی و با آنکه تنگ دل تو شکست اما ماهیش آزاد نشد.
راستی تو که او را خیلی دوست داری: اگه هنوز باد شمعهایت را خاموش نکرده، اگه هنوز شمع بالهایت را نسوزانده ، اگه هنوز می توانی به او هدیه ای ، شاخه گلی بدهی و پس قدر لحظه لحظه ی این روزها را بدان . او را در آغوش بگیر و تا فرصت داری به او بگو :
دوستت دارم !!!چیزی که من هرگز نگفتم و الان پشیمونم

ای مسافر غریبه چرا قلبمو شکستی
رفتی و تنهام گذاشتی دل به ناباوری بستی
حالا من تنها نشستم با نوای بی نوایی
چه غریبم بی تو اینجا ای غریبه بی وفایی

وفای شمع را نازم که بعد از سوختن

به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد

نه چون انسان که بعد از رفتن  همدم

گل عشقش درون دامن بیگانه میریزد

در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد
کس جای در این منزل ویرانه ندارد
دل را به کف هر که دهم باز پس آرد
کس تاب نگهداری دیوانه ندارد

سکوتم را به باران هدیه کردم

تمام زندگی را گریه کردم

نبودی در فراق شانه هایت

به هر خاکی رسیدم گریه کردم

اسم : عاشق دلشکسته

محل زندگی : سیاهچال زمانه

محل تولد: دنیای بی نام و نشانه

تفریح: بازی با تکه های قلب شکستم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

ترسم ای مرگ نیایی تو و من پیر شوم

انقدر زنده بمانم که زخود سیر شوم

بیا ای بهترین درمان قلبم

مداوا کن غم پنهان قلبم

قسم بر خالق دلهای عاشق

تو هستی اخرین سلطان قلبم

بر سنگ مزارم بنویسید اشفته دلی خفته در این خلوت خاموش

اری بنویسید که او زاده غم بودزغمهای جهان گشته فراموش

از بخت بدم ایینه فروش شهر کورانم

ادامه مطلب را حتما ببینیدنظر یادتون نره

خداحافظ همین حالا همین حالا که من تنهام

خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام

خداحافظ کمی غمگین به یاد اون همه تردید

به یاد اسمونی که منو از چشم تو میدید

اگه گفتم خداحافظ نه این که رفتنت ساده ست

نه اینکه میشه باور کرد دوباره اخر جاده ست

مرا در قبر سیاهی بگذارید تا همه بدانند در سیاهی ترین تاریکی ها جان باخته ام.

هر گاه در جای قبر من تردید داشتید قطعه سنگی را از کوه بغلتانید هر جا آرام

 گرفت بدانید آنجا قبر من است.

دستانم را از تابوت بیرون بگذارید تا همه بدانند به آنچه خواستم نرسیدم.

چشمانم را باز بگذارید تا همه بدانند تا آخرین لحظه چشم انتظار مانده ام.

موهایم را پریشان بگذارید تا همه بدانند در این دنیا هیچ امید و آرزویی نداشتم.

بوته گلی وحشی در تابوتم بگذارید تا به جای معشوقم همراهم باشد.

تکه یخی روی قلبم بگذارید تا با تابش آفتاب،آب شود و به جای عزیزم برایم بگرید.

اشتباهي كه يك عمر پشيمانم از آن 
اعتمادي است كه بر مردم دنيا كردم

نام انکه زندگی را بر پایه عشق قرار داد

چقدر سخته...

چقدر سخته تو چشمای کسی که تموم عشقت را دزدیده و به جاش یه زخم همیشگی هدیه داده زل بزنی و به جای این که لبریز از کینه و نفرت شی حس کنی هنوزم دوستش داری.

چقدر سخته...

چقدر سخته دلت بخواد باز سرتو به دیواری تکیه بدی که یک بار زیر اوار غرورش همه وجودت له شده.چقدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز (سلام)نتونی بهش بگی.چقدر سخته وقتی پشتت به اونه دونه های اشک گونه هایت را خیس کنه اما مجبور بشی بخندی تا نفهمه هنوزم"دوستش داری"

چقدر سخته...

چقدر سخته گل ارزوهای خودتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و ان وقت ارام زیر لب بگی گل من...{"جدایی خیلی سخته"}

 خسته ام ای روزگار بی وفا دیگر بس است

خسته ام دیگر مجال زندگی با من بس است

روزگار روز مرا پیش فروشی کرده است

دل بیدار مرا پیر و خموشی کرده است

  امروز که محتاج توام جای تو خالیست

فردا که بیایی به سراغم نفسی نیست

بقیه عکسها را در ادامه مطلب ببینید