ای مسافر غریبه چرا قلبمو شکستی
رفتی و تنهام گذاشتی دل به ناباوری بستی
حالا من تنها نشستم با نوای بی نوایی
چه غریبم بی تو اینجا ای غریبه بی وفایی

وفای شمع را نازم که بعد از سوختن

به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد

نه چون انسان که بعد از رفتن  همدم

گل عشقش درون دامن بیگانه میریزد

در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد
کس جای در این منزل ویرانه ندارد
دل را به کف هر که دهم باز پس آرد
کس تاب نگهداری دیوانه ندارد

سکوتم را به باران هدیه کردم

تمام زندگی را گریه کردم

نبودی در فراق شانه هایت

به هر خاکی رسیدم گریه کردم

اسم : عاشق دلشکسته

محل زندگی : سیاهچال زمانه

محل تولد: دنیای بی نام و نشانه

تفریح: بازی با تکه های قلب شکستم

ميدونستيد كه اين شعر مورد علاقه ي منهههههههه؟!نه نميدونستيد.

دوستان گلم نظر يادتون نره!!!!!!!

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

ترسم ای مرگ نیایی تو و من پیر شوم

انقدر زنده بمانم که زخود سیر شوم

بیا ای بهترین درمان قلبم

مداوا کن غم پنهان قلبم

قسم بر خالق دلهای عاشق

تو هستی اخرین سلطان قلبم

بر سنگ مزارم بنویسید اشفته دلی خفته در این خلوت خاموش

اری بنویسید که او زاده غم بودزغمهای جهان گشته فراموش

از بخت بدم ایینه فروش شهر کورانم

ادامه مطلب را حتما ببینیدنظر یادتون نره

دل در قفس نگاه تو زندانیست

نگذر زبهار کوچه باغ احساس

چون بی تو تمام لحظه ها بارانیست

درحسرت چشم تو دل ماه شکست

چشمان هزار غنچه در راه شکست

تو رفتی و بعد تو دلم مثل بلور

افتاد زبرج شوق و ناگاه شکست

بیا مثل مرغان اشفته هجرت کنیم

افق را به مهمانی پونه دعوت کنیم

بیا مثل پروانه های غریب نیاز

به مهتاب شبهای تنهایی عادت کنیم

کنار اشنایی تو اشیانه میکنم

فضای اشیانه را پر از ترانه میکنم

کسی سوال میکند به خاطر چه زنده ای؟

و من برای زندگی تو را بهانه میکنم

ای کاش گل بودی و من از باغها میچیدمت

یاکه طلوعی بودی و از پنجره میدیدمت

ای کاش چشمانت ضریحی داشت چون رنگین کمان

هر وقت باران میگرفت از دور میبوسیدمت

بعد تو تمام شاپرک ها رفتند

از خواب نسیم قاصدک ها رفتند

بعد تو تمام نغمه های ابی

از شهر قشنگ نی لبکها رفتند

در حادثه بهاری چشمانت

در سایه ی ارغوانی مژگانت

بگذار که جا بماند این روح غریب

در بین اشاره های بی پایانت

خداحافظ همین حالا همین حالا که من تنهام

خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام

خداحافظ کمی غمگین به یاد اون همه تردید

به یاد اسمونی که منو از چشم تو میدید

اگه گفتم خداحافظ نه این که رفتنت ساده ست

نه اینکه میشه باور کرد دوباره اخر جاده ست

مرا در قبر سیاهی بگذارید تا همه بدانند در سیاهی ترین تاریکی ها جان باخته ام.

هر گاه در جای قبر من تردید داشتید قطعه سنگی را از کوه بغلتانید هر جا آرام

 گرفت بدانید آنجا قبر من است.

دستانم را از تابوت بیرون بگذارید تا همه بدانند به آنچه خواستم نرسیدم.

چشمانم را باز بگذارید تا همه بدانند تا آخرین لحظه چشم انتظار مانده ام.

موهایم را پریشان بگذارید تا همه بدانند در این دنیا هیچ امید و آرزویی نداشتم.

بوته گلی وحشی در تابوتم بگذارید تا به جای معشوقم همراهم باشد.

تکه یخی روی قلبم بگذارید تا با تابش آفتاب،آب شود و به جای عزیزم برایم بگرید.

اشتباهي كه يك عمر پشيمانم از آن 
اعتمادي است كه بر مردم دنيا كردم

نام انکه زندگی را بر پایه عشق قرار داد

چقدر سخته...

چقدر سخته تو چشمای کسی که تموم عشقت را دزدیده و به جاش یه زخم همیشگی هدیه داده زل بزنی و به جای این که لبریز از کینه و نفرت شی حس کنی هنوزم دوستش داری.

چقدر سخته...

چقدر سخته دلت بخواد باز سرتو به دیواری تکیه بدی که یک بار زیر اوار غرورش همه وجودت له شده.چقدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز (سلام)نتونی بهش بگی.چقدر سخته وقتی پشتت به اونه دونه های اشک گونه هایت را خیس کنه اما مجبور بشی بخندی تا نفهمه هنوزم"دوستش داری"

چقدر سخته...

چقدر سخته گل ارزوهای خودتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و ان وقت ارام زیر لب بگی گل من...{"جدایی خیلی سخته"}

 خسته ام ای روزگار بی وفا دیگر بس است

خسته ام دیگر مجال زندگی با من بس است

روزگار روز مرا پیش فروشی کرده است

دل بیدار مرا پیر و خموشی کرده است

  امروز که محتاج توام جای تو خالیست

فردا که بیایی به سراغم نفسی نیست

بقیه عکسها را در ادامه مطلب ببینید